Εδω και περιπου ενα εξαμηνο, ισως λιγο παραπανω περιδιαβαινω τα ιστολογια...
Ξερετε τι παρατηρησα... οτι ο καθενας απο μας "καλοσωριζει" τον επισκεπτη του "εικονικου του σπιτιου".Τον υποδεχεται και μια ζεστασια και μια ευγενεια, που εχει χαθει στην ρεαλιστικη καθημερινοτητα μας... Δεν φοβαται να πει "σ'ευχαριστω..." Δεν φοβαται να ανοιξει την ψυχη του, να κοινοποιησει τις ευαισθησιες του, να τις μοιραστει με αγνωστους φιλους...
Πισω απο τα ομορφα αυτα ψευδωνυμα, σ΄αυτο το virtual "χορο των μεταμφιεσμενων", τελικα ανακαλυπτεις την χαμενη μας ευαισθησια.
Αυτη που αναδυεται μεσα απο την ποιηση των καθημερινων μας συνανθρωπων.
Αυτη που απτεται του προβληματισμου μας για τα τοσα σοβαρα ζητηματα μας απασχολουν...
Την ευαισθησια που μας διαφοροποιει ως ανθρωπους...
Ο "Ξενιος Ζευς" αναβιωνει στον κυβερνοχωρο... Σας καλοσωριζει εγκαρδια στα ιστολογια του.
"Καλοςωρισαται..."
13 σχόλια:
καλως σε βρηκα λοιπον...
ερωτηση πρωτη...εισαι απο την λειβαδια?(απλως για να ικανοποιησω την ιδια μου την περιεργεια..ειδα τις φωτογραφιες...)
ερωτηση δευτερη...8ες να μου γραψεις τις δικες σου εφτα πληγες??(αν και η προσκληση ηταν ανοιχτη πολυ θα θελα να μαθω τι εχεις εσυ να μας πεις..)
τις καλησπερες μου./..
ομορφα τα λογια σου..
ομορφοι κι οι στιχοι που μου γραψες...
χαρηκα για την γνωριμια 8α τα λεμε...να τον τιμαμε τον ξενιο!!!
Επιτέλους ένας γιατρός με ευαισθησία!
Η ανωνυμία ή έστω η επικοινωνία από μακριά βοηθάει να βγάλουμε ότι έχουμε καλά κρυμένα πίσω απ΄τις φορεσιές μας.
Ολοι οι άνθρωποι κρύβουν ένα κομμάτι χρυσό μέσα τους, μα δεν υπάρχει κανείς που να θέλει να το βρει...
Στο διαδίκτυο δεν υπάρχουν μορφές, υπάρχουν μόνο λόγια που σχηματοποιούν αυτό που είμαστε. Είναι μαγικό να γνωρίζεις πρώτα την καρδιά και μετά το πρόσωπο - αν ποτέ - αυτού που επι-κοινωνείς.
Μην σε κουράσω άλλο...
Χάρηκα που σε βρήκα!
@ in the sky
Καλησπερα, καλοσωρισες στο ψηφιακο μου καταφυγιο...
Το μαντεψες, Λειβαδιτης ειμαι, αλλα να... "καποιο φεγγαρι με μαγεψε, και περπατω στα ξενα" και γω..
Θα ανταποκριθω στην προσκληση σου, θα γραψω τις 7 πληγες μου... αν και στο 3 κ 4 χμμμμ μολλον ταυτιζομαστε...
@ Αλεξανδρα
Αλεξανδρα μου σ'ευχαριστω για τα καλα σου λογια. Καλοσωρισες και συ...
Η αληθεια ειναι οτι 8 χρονια σα γιατρος, εχω εισπραξει πολυ αγαπη,απ'τους ασθενεις μου, και εχω προσφερει οση και γω μπορω...
Απλα αγαπω αυτο που κανω,τιποτα περισοτερο.
Ισως εκπλαγεις αλλα πιστεψε με υπαρχουν πολλοι γιατροι με ευαισθησιες, και πολυ μα πολυ ανθρωπια... Χανονται ομως σενα συστημα (αν αυτο υφισταται..)το οποιο τσαλακωνει καθε εννοια αξιοπρεπειας, τοσο του ασθενους (πρωτιστα) και επειτα των εργαζομενων σ΄αυτο...
Πραγματι,ολοι οι ανθρωποι κρυβουν μεσα τους ενα κοματι χρυσο... Απλα χρειαζονται ενθαρυνση για να το βγαλουν προς τα εξω... Η ποιηση,τεχνη γενικοτερα απο κει αναδυεται αν το καλοσκεφτεις...
Σε καμαρώνω!
[Ο "Ξενιος Ζευς" αναβιωνει στον κυβερνοχωρο... Σας καλοσωριζει εγκαρδια στα ιστολογια του!!]
Πάλι ηρεμώ όταν σε διαβάζω!
Ευχαριστώ,
Dr Full Moon!!
Ένιωσα να αναδύεται από εδώ μια εύοσμη ζεστασιά, σαν ζεστό ψωμί, και μπήκα να πω καλημέρα! :))
Ήρθα να πάρω μια ανάσα!! Όλα καλά κάπως έτσι(?), μα η ζωή είναι τόσο όμορφη! Η ΖΩΗ!!
Σ'ευχαριστώ φίλε, Dr. Full Moon!
παράλειψη και αμέλεια, πρέπει να μάθω την διαφορά της ώρας, να ξέρω τι λέω καλημέρα ή καληνύχτα κ.τ.λ. :}}}}
Υ.Σ. Προσπάθησα να βάλω και ανατολή, έβαλα ότι καλύτερο βρήκα!
και όταν λέω ζωή εννοώ "επικοινωνία αμφίδρομη" :}}}}
Thanx!!
Φιλε Νικολα τα χαιρετισματα μου...
εστω και λιγο καθυστρημενη...
Οπως παντα μ'ενα ομορφο ζεστο σχολιο...
Στεβη μου την καλησπερα μου... Η διαφορα ωρας ειναι -2ωρες.
Αλλα δεν χρειαζεται να ανησυχεις γιαυτο... Και αυτο γιατι επιστρεφω Ελλαδα. Στο κεφαλαιο UK βαζω τελεια (ελπιζω οχι ανω..)
Δενω ζωνη, φοραω αλεξιπτωτο, περνω και σωσιβιο.... και ετοιμαζομαι για την προσγειωση στην πραγματικοτητα... :-)))
ο καιρος θα το δειξει αν κανω καλα...
Για να το έχεις αποφασίσει σημαίνει ότι ξέρεις...!
Όλα καλά να έρθουν στις νέες σου διαδρομές.
Την εκτίμησή μου,
διότι σίγουρα κατανοώ ότι απαντάς ενώ ο χρόνος σε πιέζει!
Με δύο ώρες διαφορά την καλημέρα μου (τι μόλις συνειδητοποίησα... :}
Είσαι Ουαλία,
έχω ζήσει λονδίνο
νόμιζα ότι βρίσκεσαι Αμερική... σόρυ :} γι΄αυτό είχα ρωτήσει πόση ώ ρα διαφορά έχουμε!)
Ευχαριστώ!!
Επιστροφή στην πατρίδα λοιπόν.
Δεν ξέρω - αλήθεια - αν φταίει το σύστημα ή αν είναι μια καλή δικαιολογία για να μην κάνουμε την διαφορά...
Το γεγονός είναι πως στα νοσοκομεία ο άνθρωπος και ο πόνος του περνάει ώρες αδιαφορίας. Οι περισσότερες νοσοκόμες δεν έχουν ούτε την στοιχειώδη ευγένεια...
Πιστεύω στην αγάπη και στον άνθρωπο, έτσι ελπίζω...
Μακάρι να βάλεις ένα λιθαράκι ανθρωπιάς στο σύστημα υγείας.
Καλό βράδυ
Δημοσίευση σχολίου